Haakwerk en verjaardag.

En dan is het zo maar weer maandag!
Het dooit hier behoorlijk!
Na een druk weekend, maar weer even wat rustiger aan gedaan.
Veel gehaakt, dat wel. Maar ook opgeruimd, schoon gemaakt enz.
Ook vrijdag nog even jarig geweest, en erg verrast met prachtige bloemen!
En heel veel lieve berichtjes op facebook.
Allemaal heel erg  bedankt!
Mijn cadeau ga ik nog bestellen via internet.

Verder ben ik ook nog bezig met een nieuwe giveaway.
Maar die moet ik eerst afmaken.

Hier onder vinden jullie foto's van mijn laatste werkstukken.

Tot gauw!

Veel liefs, Juliëtte

Deze sjaal haakte ik voor Marieke, hartsvriendin van Aurora, die hier veertien dagen geweest is.

De kleurtjes wol zocht ze zelf uit.

Deze haakte ik voor Aurora.

En voor Larissa, mijn andere dochter, heb ik ook al wol gehaald.

Victoriaans tasje. Voor het eerst gehaakt met kraaltjes.
Echt heel leuk om te doen. En zeker niet moeilijk.

Mijn mooie bos bloemen! Voor mijn 55ste verjaardag.

Van Marieke kreeg ik dit fleurige voorjaar bakje met blauwdruifjes!
En welk oog kijkt je aan aan de rechterkant?

Mijn oude Vintage schelpen uil
(Gekregen uit een erfenis, via mijn zus.)
Die elke winter, na de kerstverlichting, wat licht in de vensterbank brengt.
Gelukkig mogen deze tropische schelpen niet meer gebruikt worden in dit soort huisdecoratie's!!
Maar ik vind het zonde om hem weg te doen.

Na sneeuwstorm komt de zon!

Allereerst wil ik jullie bedanken voor al jullie lieve reacties!!
En een warm welkom voor mijn nieuwe volgers! Met dank aan http://ooknuendan.blogspot.no/2014/02/wat-jij-al-zag_14.html#comment-form  voor het leuke berichtje over mij op haar blog!!
Ik kom snel even bij jullie langs!


Een paar dagen geleden zijn wij overvallen door een heuse sneeuwstorm.
Dat klinkt heel heftig, maar dat valt wel mee.
Prachtig, dat witte natuurgeweld.
Overal lagen hoge sneeuwduinen.
En de bomen waren zwaar van de sneeuw.
Gelukkig geen schade gehad, maar de paarden stonden de hele dag op stal.
Iets wat hier weinig gebeurt.
Zelfs Jakk had zo iets van......uh........vandaag maar niet.
Dus laat ik jullie nog een paar foto's zien, die genomen zijn
tijdens de sneeuwstorm.

Verder ben ik druk aan het haken.
Wat? Dat laat ik in een volgende post zien.

Veel liefs, Juliëtte

Nog even en dan verdwijnt ons huisje onder een dik pak sneeuw.

De sneeuw ligt al net zo hoog als onze veranda. Zelfs na sneeuwruimen.

De sneeuw was vrij nat.

Toen werd het heel even rustig.

Nog even de achterkant van het huis.

Nog even de ijspegels aan de kant van de huiskamer.

Maar nu schijnt de zon!!

Twee jaar bloggen en ijspegels.

Vanmorgen had ik even een helder moment.
Wanneer ben ik ook alweer begonnen met bloggen?
Uhhh... even nakijken.... dat was dus op 7 februari 2012..
...vorige week was dus mijn 2 jarig blog bestaan......dom..... vergeten!
Dus op deze dag dan maar, omdat het Valentine is vind ik het toch wel weer
speciaal om al mijn lieve blogvrienden even in het zonnetje te zetten!
Bedankt voor jullie warme vriendschappen in deze afgelopen twee jaar!!

Natuurlijk komt er binnenkort een giveaway!
Maar daar moet ik even over nadenken!

Na een veel te lange blogpauze ben ik weer helemaal terug in blogland.
En met heel veel plezier! Ik moet ook niet stoppen, maar gewoon ermee doorgaan.
Inmiddels heb ik alle blogs weer door gelezen.
En dat was echt geen straf!!
Zo beleefde ik de herfst en kerst weer helemaal opnieuw en zag ik weer de
mooiste dingen voorbij komen!
Dat gaf mij ook weer een hoop inspiratie om weer lekker te gaan
freubelen.
Ik ben nu met een klein haakprojectje bezig en dat laat ik
binnenkort wel weer even zien.
Ook heb ik zin om mijn poppenhuis weer op te pakken.
Ik was natuurlijk al bezig met een kleedje, maar dat wil nog
niet zo erg vlotten.

Het weer? Bah! Donker!
Dat zegt wel genoeg,die ene dag zon was al weer genoeg.

Aan het huis hangen de prachtigste ijspegels.
Welke vorige week af en toe naar beneden kwamen,samen
met de pakken sneeuw van het dak.
Een enorme klap deed mij vermoeden dat er iets niet helemaal goed gegaan was!
Hup, op de satelliet schotel!
Help... de ontvangst kop eraf en geen beeld.
Dag Nederlandse televisie! Want daar kijken we nog graag naar.
Maar gelukkig is er tape en een hele handige echtgenoot die het zaakje weer
aan elkaar plakte.
Pfff......

Nou, al met al weer een heel verhaal!
Vandaag laat ik jullie de ijspegels aan het dak zien.
Sommige komen bijna tot aan de grond!

Ik wens jullie een hele fijne Valentine dag en een super weekend!!


Veel liefs!  Juliëtte

Vanuit het slaapkamer raam

Vanuit de huiskamer.

Vanuit de huiskamer.

Vintage hart.

Mijn hart maakte vanmorgen een sprongetje.
Je houd het niet voor mogelijk, maar de zon schijnt!
Na weken van sneeuw en bewolking is hij daar dan eindelijk!
De dooi is ingetreden, want in februari voel je de zonnestralen al warmer worden.
We hopen op een vroeg voorjaar! Heerlijk!
Plus 11 in het zonnetje en de vogeltjes zingen er al vrolijk op los.
Als dank voor de kilo's voer die we ze deze winter gegeven hebben.
Er ligt zo veel sneeuw, dat dit wel nodig is.
Je kan merken dat de aarde al warmer aan het worden is, want de sneeuw
begint nu ook van onderaf te dooien.
Alhoewel ik gek op sneeuw ben, kan ik niet wachten tot het echt voorjaar gaat worden.
Weer heerlijk de hele dag buiten!

Maar terwijl het zo donker en bewolkt was heb ik lekker zitten freubelen.
Dit keer heb ik een  rood,  houten hart, omgetoverd tot een Shabby hart.
Ik ben nu eenmaal gek op harten!

Veel liefs!   Juliëtte

     

En de tijd stond stil.

Zoals beloofd wat foto's van onze zolder.
Een project op zich, omdat er eerst een nieuw dak op het huis moet.
Het is nog het originele turfdak uit 1938.
Dat betekend een onderdak, met daarop een laag berkenschors.
Als laatste een laag grond, die men met gras liet begroeien.
Deze methode gebruiken ze nog steeds, bij traditionele gebouwtjes en hutten.
Soms nog een enkel woonhuis.
In de loop der jaren heeft men over het dak golfplaten geplaatst.
Maar deze zien er niet meer uit.
Bovendien is het dak niet goed geïsoleerd.
Zeg maar, gewoon niet
En zo af en toe, ook niet helemaal waterdicht..
We zijn dus druk aan het sparen voor een nieuw dak.
Van dakplaten.
De schoorsteen is nog origineel en helemaal in orde.
Dat heeft de schoorsteenveger verteld, die om de drie jaar komt vegen.
Waarom geen origineel dak meer terug?
Natuurlijk zou dat het allermooist zijn, maar qua isolatie is het slechter.
En het kost zo enorm veel om dit te laten doen.
Dat we er vanaf gezien hebben.
Dus hier een aantal foto's van de plek waar de tijd al vanaf 1938 stil staat.
O, en ik heb geen spinnenwebben weggehaald hoor!
Veel liefs!!

Juliëtte

Vanaf het voor zoldertje stap je in een klein kamertje.
W.s heeft hier ooit een knecht gewoond.
Nu staan mijn hobby spulletjes er.

Sorry, de foto is niet helemaal scherp,
maar laat zien hoe het dak is opgebouwd.
Tochtige kieren en gaten werden opgevuld met oude lompen.
En iets wat hier veel voor handen is, mos.

Dit is een loze ruimte achter het kamertje.
Waarvoor die planken dienen
Ik heb geen idee.
Je kijkt hier ook direct tegen het dak aan. 

Hier kijk je weer tegen het dak aan.
De onderste balken zijn de balken muren van het huis.
Op de vloer zie je de oude 'isolatie ' laag van zaagafval.
En een verdwaalde kerstbal! 

Zelfde ruimte, maar hier zie je het begin van de vloer van het kamertje.

Achterkant van het deurtje van het kamertje.
Het slot is nog door een smid gemaakt.
W.s in onze eigen smederij.
Als isolatie een oud stuk van een  kartonnen doos.

De binnenkant van het deurtje. Met oud beslag.
Deze roze kleur vind je veel in oude huizen hier.
Volgens mij is het een traditionele kleur.

Dit gedeelte is dus mijn hobby opslag. Voorlopig.

Als laatste de originele schoorsteen.
Met  rechts , zicht op het kamertje.

Jullie zien wel, dat dit een project op zich is.

Hier zie je zo'n origineel torvtaket.
Foto:  www.gservice.as

PC probleempjes en nieuwe translation

Gelukkig zijn die probleempjes weer opgelost!
Maar nu loop ik weer even achter met jullie blogs lezen.
Ik ga er vanavond lekker voor zitten!
De Goole translation gadget fungeerde niet meer.
Nu heb ik een andere geïnstalleerd en hopelijk doet die het wel.
Ik zou het toch heel jammer vinden als mijn blogvriendinnen in het buitenland
mijn blog niet meer kunnen lezen!

Deze week nog ga ik foto's maken van mijn zoldertje.
Daar moet ik even de tijd voor nemen.
Dus laat ik jullie vandaag, wat nieuwe aankopen zien.

Bedankt voor al jullie lieve reacties!

Veel liefs,  Juliëtte

Een nieuwe lamp voor in het gangetje.

Een  setje voor in de badkamer,

Dit nieuwe rekje. De vogeltjes had ik al.
En deze balken moeten nog gebeitst worden.

Dit kussen kreeg ik nog van mijn dochters. Voor kerst.

Opnieuw bekleed mandje.

Het is al weer zondag!
De dagen vliegen voorbij!
Zoals beloofd  het eindresultaat van het mandje.
Het duurde iets langer, omdat ik er nog wat kleine details voor wilde haken.
En ik moest de laatste dingetjes nog even met het lijmpistool vastlijmen.
Maar we hadden al vanaf vannacht geen stroom meer door een gebroken
kabel bij de buren.
Het stormt hier zo erg ,dat alle dikke pakken sneeuw uit de bomen waaien.
Maar ook de sneeuwrand van het dak, kwam naar beneden.
Vandaar dat kabels nog wel eens breken.


Gisteren heeft het de hele dag nog gesneeuwd.
Het sociale leven ligt hier niet stil, dat zou ook niet best zijn in een land als Noorwegen.
Met onze vier-wiel aangedreven auto kunnen we overal komen.
De buurman (met trekker) en wij zelf, ruimen sneeuw op ons terrein.
Op de wegen komen ze regelmatig sneeuwschuiven.
Marcel gaat natuurlijk elke dag naar zijn werk en neemt zo nodig boodschapjes mee.
En genieten doe ik er nog steeds van hoor!
Als kind was ik al gek op sneeuw!! Het is zo mooi als je naar buiten kijkt!
Soms is het nog zo moeilijk te geloven dat we hier echt wonen!

Ons huis is goed geïsoleerd en de ramen hebben dubbel glas en daarvoor nog eens voorzet ramen.
Alleen ons dak moet opnieuw gedaan worden, dat is niet zo goed geïsoleerd.
Op de zoldervloer ligt nog een laag houtkrullen. Daar werd vroeger veel  mee gewerkt.
Ouderwetse isolatie materialen.
Jullie zijn natuurlijk nog nooit op mijn zoldertje geweest!
Vinden jullie het leuk om daar eens een keer te kijken?
De tijd staat daar al stil vanaf 1938.


Fijne zondag,allemaal!

Eerst al het papieren materiaal verwijderd.

Toen opnieuw bekleden met een nieuw stofje.

Een binnenvoering in elkaar gezet.

En dit is het eindresultaat.

Mijn borduurschaartje van Nurdan altijd binnen handbereik.
En een speldenkussentje.

Detailfoto, speldenkussentje

De binnenkant.

Detail foto gehaakte roosjes. Misschien nog een pareltje in het midden.