Opnieuw bekleed mandje.

Het is al weer zondag!
De dagen vliegen voorbij!
Zoals beloofd  het eindresultaat van het mandje.
Het duurde iets langer, omdat ik er nog wat kleine details voor wilde haken.
En ik moest de laatste dingetjes nog even met het lijmpistool vastlijmen.
Maar we hadden al vanaf vannacht geen stroom meer door een gebroken
kabel bij de buren.
Het stormt hier zo erg ,dat alle dikke pakken sneeuw uit de bomen waaien.
Maar ook de sneeuwrand van het dak, kwam naar beneden.
Vandaar dat kabels nog wel eens breken.


Gisteren heeft het de hele dag nog gesneeuwd.
Het sociale leven ligt hier niet stil, dat zou ook niet best zijn in een land als Noorwegen.
Met onze vier-wiel aangedreven auto kunnen we overal komen.
De buurman (met trekker) en wij zelf, ruimen sneeuw op ons terrein.
Op de wegen komen ze regelmatig sneeuwschuiven.
Marcel gaat natuurlijk elke dag naar zijn werk en neemt zo nodig boodschapjes mee.
En genieten doe ik er nog steeds van hoor!
Als kind was ik al gek op sneeuw!! Het is zo mooi als je naar buiten kijkt!
Soms is het nog zo moeilijk te geloven dat we hier echt wonen!

Ons huis is goed geïsoleerd en de ramen hebben dubbel glas en daarvoor nog eens voorzet ramen.
Alleen ons dak moet opnieuw gedaan worden, dat is niet zo goed geïsoleerd.
Op de zoldervloer ligt nog een laag houtkrullen. Daar werd vroeger veel  mee gewerkt.
Ouderwetse isolatie materialen.
Jullie zijn natuurlijk nog nooit op mijn zoldertje geweest!
Vinden jullie het leuk om daar eens een keer te kijken?
De tijd staat daar al stil vanaf 1938.


Fijne zondag,allemaal!

Eerst al het papieren materiaal verwijderd.

Toen opnieuw bekleden met een nieuw stofje.

Een binnenvoering in elkaar gezet.

En dit is het eindresultaat.

Mijn borduurschaartje van Nurdan altijd binnen handbereik.
En een speldenkussentje.

Detailfoto, speldenkussentje

De binnenkant.

Detail foto gehaakte roosjes. Misschien nog een pareltje in het midden.